منتشر شده در شبکه مطالعات سیاست گذاری عمومی (مرکز تحقیقات استراتژِیک ریاست جمهوری)
شماره مسلسل: 4400108شماره شاپا: ۵۳۸۵-۲۴۲۳
با پیروزی جمهوری اسلامی ایران و سقوط رژیمی که توسط نیکسون ژاندارم منطقه
خوانده‌شده بود، سیاست‌های آمریکایی در خاورمیانه با موانع سختی برخورد کرد
و باعث شد آمریکا هیچ‌گاه نتواند تغییرات ایجادشده در عرصه‌ى سیاسی و
اجتماعی ایران را بپذیرد. آمریکا از همان روزهای نخست پیروزی انقلاب، تحت
عناوین مختلف مقابله با ایران را آغاز کرد. این مقابله در ابتدا به‌صورت
گزینه‌های نظامی و حمایت از کودتاهای داخلی مطرح بود که پس از ناکامی های
مکرر، استفاده از گزینه‌های «جنگ روانی» و «عملیات نفوذ استراتژیک» پیش روی
آنان قرار گرفت.
القای هراس از ایران یا همان استراتژی «ایران هراسی» از سال‌های ابتدایی
وقوع انقلاب اسلامی و شکل‌گیری نظام جمهوری اسلامی ایران، به‌عنوان یک
پروژه به اشکال مختلف موردتوجه قرار گرفت و ابزارهای رسانه‌ای و حتی
آکادمیک را به استخدام خود درآورد. این پروژه که برنامه‌ی راهبردی
ایالات‌متحده و هم پیمانان آن را تشکیل می‌دهد، ابعاد گوناگونی دارد و هدف
اصلی آن در مرتبه‌ی اول، کشورهای همسایه‌ی ایران و در مرتبه‌ی دوم تمام
دنیاست. (بشیر و همکاران، 1390: 55).